Parenting Tips: ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಡೆಯದೆ, ಬೈಯದೆ ಸರಿದಾರಿಗೆ ತರಬಹುದು. ಒಂದಷ್ಟು ಸಿಂಪಲ್ ಟಿಪ್ಸ್ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಸಾಕು.
ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯವರನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಸೋಕೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡ್ಬೇಕು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ. ಶಿಸ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಅಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಗೆ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡ್ತೀವಿ ಅನ್ನೋದು ಮುಖ್ಯ.
ಹೊಡೆದ್ರೆ, ಬೈದ್ರೆ ಮಕ್ಕಳು ಕೇಳ್ತಾರೆ ಅಂತ ಅನೇಕ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಇವತ್ತಿಗೂ ಪೋಷಕರು ಅಂದುಕೊಳ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೆ ಅದು ತಪ್ಪು. ಹೊಡೆಯೋದು, ಬೈಯೋದು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತೆ, ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತೆ.
ಹೊಡೆಯೋದು, ಬೈಯೋದು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ ಅನೇಕರು ಭಾವಿಸ್ತಾರೆ. ಹಲವು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ಇದು ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಭಯದಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಒಳ್ಳೆಯವರಾಗ್ತಾರೆ ಅಂದ್ರೆ ಒಂದು ಹಂತದ ನಂತರ ಆ ದಾರಿಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಹೊಡೆಯದೆ, ಬೈಯದೆ, ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಚಲಾಯಿಸದೆ ಅವರನ್ನು ಹೇಗೆ ಸರಿದಾರಿಗೆ ತರಬೇಕು ಅಂತ ಈ ಪೋಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು.
ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮಾತುಗಳಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕ ಮೌನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಲ್ಲದು. ಹೊಡೆಯದೆ, ಬೈಯದೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸರಿದಾರಿಗೆ ತರಲು ನಿಮ್ಮ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೌನವಾಗಿರಿ. ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ಹೆಚ್ಚು ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೇಲೆ ಕೂಗದೆ ಮೌನವಾಗಿರುವುದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕೂರಿಸಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡುವ ಬದಲು, ಪೋಷಕರು ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಗ್ಗಿ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ವಿಷಯಗಳು ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ. ನೀವು ನಿಂತು ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭಯವಾಗಬಹುದು. ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯ ತಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಮಕ್ಕಳು ಹೆದರುತ್ತಾರೆ. ಬದಲಾಗಿ ನೀವು ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಅಥವಾ ಅವರ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹಾಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ನೀವು ಹೇಳುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಕೇಳದೆ ವಾದ ಮಾಡುವುದು ಅವರ ಸ್ವಭಾವ. ಅವರು ಹೇಳುವುದನ್ನು ನೀವು ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅವರು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿಲ್ಲ ಅನಿಸಿದಾಗ ನಿಮ್ಮನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಕೂಗಿದಾಗ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿ. ಕೂಗಬೇಡಿ. ಒತ್ತಡದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಸುಗುಸು ಮಾತನಾಡುವುದು, ನೀವು ಕೂಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಮೃದುವಾದ ಧ್ವನಿ ಅವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ.
ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದೆ, ನೀನು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದೀಯ ನೋಡು ಅಂತ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೂಷಿಸಬೇಡಿ. ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ದೂರು ಹೇಳುವುದು ಪೋಷಕರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿರಬಾರದು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವುದು ಪೋಷಕರ ಕರ್ತವ್ಯ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೂಷಿಸುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ, ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಭಾವನೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಬದಲಾಗಿ ಅವರ ತಪ್ಪನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಕ್ಕಳು ಆಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಎಸೆದಾಗ, “ಆಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಎಸೆದಾಗ ನನಗೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ಇತರರಿಗೆ ನೋವುಂಟು ಮಾಡಬಹುದು” ಅಂತ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳಬಹುದು.